woensdag 16 december 2009

dinsdag 23 juni 2009

Vliegangst

Miljoenen mensen hebben vliegangst. Het is dus heel normaal. En goed te verhelpen. Afgelopen weekend hield de stichting VALK (wat staat voor: Vlieg Angstbestrijding Leidse universiteit KLM) twee ‘vliegangstdagen’ met lezingen en workshops, in het Aviodrome in Lelystad. Het belang van participanten KLM, Transavia en luchthaven Schiphol is evident: veel mensen met vliegangst gaan na ‘genezing’ in korte tijd de schade inhalen en maken meer vliegreizen. Op het weekend kwamen zo’n achthonderd man af. ‘Intelligente mensen met veel fantasie’, volgens de therapeuten. Mensen die het vermogen hebben zich in te beelden dat het fout gaat, en in elk detail bevestiging zien – dat alles goed ging, was puur geluk.

Dr. Lucas van Gerwen is piloot en psycholoog, auteur van zelfhulpboeken en de centrale man achter VALK. Hij kan bevlogen vertellen over de angsten. Elk mens wordt geboren zonder vliegangst, weet hij. Kinderen vliegen tot hun 7de volkomen vrij van angst. De meeste ‘patiënten’ bouwen de angst op tussen hun 20ste en 60ste, vaak nadat ze al tien tot twintig keer hebben gevlogen. ‘Angst ontstaat vaak in een levensfase waarin je toch al niet lekker in je vel zit, of veel stress beleeft’, aldus Van Gerwen. Angst is normaal. Wie angstvrij door het leven stapt, is morgen dood. Maar angst is vaak irreëel. Van Gerwen: ‘Veel vrouwen zijn bang voor muizen. Toch heeft nog nooit ergens ter wereld een muis een vrouw opgegeten.’ Zo is het ook met vliegen: feitelijk is er weinig reden tot paniek, de autoweg naar Schiphol is vele malen gevaarlijker dan de vlucht die je daarna maakt.

Vliegangst is eenvoudig te behandelen. Maar goedkoop is het niet: alleen al een intakegesprek kost bij de stichting VALK 195 euro, een tweedaagse training kost, inclusief een retourticket voor een (begeleide) vlucht binnen Europa, 960 euro. Een fors bedrag, maar twijfel over de slagingskans kan gemakkelijk overboord. Slechts met 2 procent van alle behandelden blijkt niets te werken.

(Bron: De Volkskrant)

vrijdag 19 juni 2009

Bratislava (Juni 2009)


Ik ben een dagje in Bratislava en ben aangenaam verrast door de mooi gerestaureerde binnenstad (Stare Mesto). Ik was hier 10 jaar geleden voor het laatst en toen was het toch vooral de Oosteuropese grauwsluier die overheerste, maar nu zie je aan alle kanten dat Slowakije (of in elk geval Bratislava) het goed doet.

dinsdag 19 mei 2009

1609, de vergeten geschiedenis van Hudson, Amsterdam en New York


In 1609, op 4 april, voer het schip 'De Halve Maen' onder kapitein Henry Hudson de haven van Amsterdam uit, met als opdracht een kortere route naar Azië te vinden. In twee interessante korte verhalen doen twee gerenommeerde schrijvers de Amerikaan Russell Shorto en Geert Mak verslag van de gebeurtenissen rond het jaar 1609 en de reis van 'De Halve Maen'. We volgen kapitein Hudson door de straten van het 17e eeuwse Amsterdam, en op de ontdekkingstocht die hem onverhoopt in het huidige New York bracht.

Een gratis download van het boek is nu, met dank aan de Schiphol Group, hier beschikbaar.

Tegenwoordig is New York de plek waar talent uit alle werelddelen elkaar vindt; een economisch en cultureel brandpunt met een adembenemende energie en een ongekende diversiteit. Shorto en Mak volgen het spoor terug: wat is de nalatenschap van Amsterdam en De Republiek in de stad die aanvankelijk Nieuw Amsterdam heette? De schrijvers schetsen een fascinerend beeld van de gevolgen van deze belangrijke episode uit de geschiedenis.

(bron: Stichting Henry Hudson 400)

Schiphol ziet definitief af van privatisering


De maatschappelijke nutsfunctie van Schiphol als mainport van Nederland wordt de pijler onder het beleid van de nieuwe directeur van Schiphol Jos Nijhuis. 'Het behalen van een zo hoog mogelijk rendement staat bij mij niet bovenaan', zegt Nijhuis in een interview met de Volkskrant. Hij breekt met enkele speerpunten van zijn voorganger Gerlach Cerfontaine, die de luchthaven ruim tien jaar leidde. De nieuwe directeur (afgelopen januari aangetreden) ziet definitief af van privatisering of een beursgang. 'Weg ermee! Waarom? Omdat de maatschappelijke functie van Schiphol er niet mee is gediend.'

De directeur ziet geen nut in een beursgang. 'Niet omdat het politiek-maatschappelijke klimaat er niet naar is, ik geloof er gewoon niet in. De maatschappelijke functie van Schiphol is het beste gediend met de overheid als belangrijkste aandeelhouder. Ik begrijp de groeiende weerstand tegen de verkoop van energiemaatschappijen aan buitenlandse partijen heel goed', zegt Nijhuis.

Volgens hem heeft de positie van Schiphol als mainport 'averij' opgelopen door de vliegtaks, de recessie en 'de perceptie dat Schiphol te duur is'. Om marktaandeel terug te winnen, heeft de luchthaven de prijzen voor luchtvaartmaatschappijen verlaagd. 'We nemen tijdelijk genoegen met een fors lager rendement om de maatschappelijke positie van Schiphol te herstellen. Als we beursgenoteerd waren geweest, hadden aandeelhouders daar misschien tegen geprotesteerd. De verliezen die we nu maken met het vliegbedrijf, compenseren we tijdelijk met de goede resultaten die we boeken met vastgoed en winkelomzet. Tot voor kort gebeurde dat overhevelen niet.'

Hoewel het behalen van winst niet de hoogste prioriteit heeft, wil Nijhuis Schiphol wel bedrijfsmatiger laten opereren. Ook dat is een verschil met zijn voorganger. Volgens Nijhuis is dat nodig om Schiphol goedkoper te laten worden. 'Als organisatie moeten we veel slagvaardiger worden. We moeten zuiniger zijn en veel nadrukkelijker bedrijfseconomische wetten van toepassing laten zijn.'

Had Cerfontaine nog de ambitie van Schiphol een wereldspeler te maken door het concept van de Amsterdamse luchthaven waar ook ter wereld te kopiëren, Nijhuis gelooft niet in die internationalisering. 'Als Schiphol hebben we een luchthaven in Brisbane, Australië. Hoewel het daar fantastisch loopt, passen dit soort aankopen niet meer in de herijkte strategie. Onze deelnemingen in New York en Parijs doen dat overigens wel, die vormen met Schiphol een strategische driehoek.'

(bron: De Volkskrant)

Nieuwe Online architectuurgids MIMOA





Veel mensen hebben een interesse in (moderne) architectuur en vinden het leuk om op reis daar iets van mee te nemen. Maar aangekomen in een onbekende grote stad kan het nog knap lastig en tijdrovend zijn dat ene leuke gebouw te vinden. De nieuwe architectuurgids op internet Mimoa.eu is bijzonder doordat de beschrijving van het pand wordt gekoppeld aan exacte adresgegevens en een interactieve kaart.

Gebruikers kunnen zelf projecten toevoegen en een redactie zorgt ervoor dat alle informatie betrouwbaar, actueel en compleet is. Daarmee zijn bezoekjes aan gebouwen, interieurs, pleinen, parken en bruggen in Londen, Sint Petersburg, Tirana of Bilbao met een paar muisklikken te plannen.

donderdag 14 mei 2009

Spraakmakend kaartenproject op www.henryhudson400.com



De recente samenwerking van de Stichting Henry Hudson 400 met Google heeft geleid tot een spraakmakend kaartenproject op de website www.henryhudson400.com.
Het 17e eeuwse verhaal van Hudson, Amsterdam en New York wordt verteld met behulp van de 21e eeuwse digitale kaartentechnologie van Google Maps. Zeldzame kaarten van het Nationaal Archief, het Scheepvaartmuseum, het Stadsarchief Amsterdam en de New York Historical Society worden gecombineerd met gebruikersvriendelijke Googlekaarten van dezelfde gebieden. Een innovatieve en interactieve manier om de gezamenlijke geschiedenis van Nederland en de Verenigde Staten opnieuw te beleven.Het kaartenproject is tegelijkertijd een bijzondere preview van de tentoonstelling 'New Amsterdam, The Island at the Center of the World. The Exhibition', die op 12 september a.s. zal worden geopend in het South Street Seaport Museum in New York.

In de sectie Water Challenges kan een voorproefje worden genomen op de waterconferentie H209, onder Events vindt u informatie over de HH400 evenementen en bij Origins leest u levensverhalen van de eerste immigranten van Nieuw Amsterdam en New York.

(bron: Stichting Henry Hudson 400)

maandag 11 mei 2009

KLM-huisjes verzamelen


Misschien kent u ze wel, de porceleinen huisjes die door KLM aan het eind van iedere intercontinentale business-class vlucht worden uitgedeeld. Het zijn altijd exacte replica's van fraaie gevels in het koninkrijk, traditioneel gevuld met echte Bols jenever. Een paar jaar geleden verdween de drank ineens door alle gedoe rond om vloeistoffen aan boord, maar volgens mij is dit inmiddels opgelost en zit de jenever er weer in.

De huisjes worden fanatiek gespaard. Het is altijd weer grappig om te zien hoe aan het eind van een lange vlucht iedereen opveert wanneer de huisjes langs komen, lijstjes worden geraadpleegd en zorgvuldig wordt gekozen. Al jarenlang wordt er ook veel geruild en wie dat wil kan ontbrekende huisjes ook kopen via www.klm-huisjes.nl. Gewone huisjes hebben gewone prijzen (5,- euro) maar voor een collector's item als het Paleis op de dam moet 300,- euro worden betaald !

woensdag 6 mei 2009

Londen gekozen tot meest vieze en duurste stad van Europa


London is uitverkozen tot de meeste vieze en duurste stad van Europa in een onderzoek onder reizigers. Verder vonden de deelnemers dat de Londenaars de slechtst geklede inwoners zijn. De voorsprong op no. 2 (Parijs) was groot, 36% tegen 9%. De schoonste stad is Kopenhagen, de goedkoopste Praag en de vriendelijkste stad Kopenhagen. Het hele artikel leest u hier.

(bron: The Independant)

london_borough_of_islington_highbury_place

dinsdag 5 mei 2009

Russell Shorto: Going Dutch


Russell Shorto, de auteur van het fascinerende boek "Nieuw-Amsterdam, eiland in het hart van de wereld", dat op meeslepende wijze vertelt over de vergeten Hollandse invloed op het ontstaan van New York, schreef in de New York Times een zeer herkenbaar artikel over de 18 maanden die hij nu in Amsterdam woont: "History echoes from every edifice as you move through your day".

maandag 4 mei 2009

Gaat New York over op de Hollandse fiets ?


Volgens sommigen is New York helemaal klaar voor de oernederlandse fiets. Zeker nu de banden tussen New York en Amsterdam in het kader van het Henry Hudson jaar zo worden benadrukt. In de New York Times verscheen er een leuk artikel over.

Bagagepersoneel Parijs weigert vlucht Mexico uit te laden


Bagagepersoneel op de Parijse luchthaven Orly heeft geweigerd vliegtuigen uit Mexico en Spanje uit te laden omdat zij bang zijn om besmet te raken met de Mexicaanse griep. Door hun weigering kregen veel passagiers te maken met vertraging in Parijs. Het personeel weigerde de bagage af te handelen van een vliegtuig uit Cancun dat gisteren om 16.50 uur op Orly landde. Vervolgens weigerden ze de toestellen die vanuit Spanje op de  luchthaven landden te ontladen.

Eerder weigerden piloten en stewards van Air France naar Mexico te vliegen.

(bron: travel.blog.nl)

woensdag 29 april 2009

Parijs - April 2009

Een paar dagen in Parijs. Ik ben er lang niet geweest, maar het gevoel dat dit toch één van de leukste steden van Europa is, komt direct terug. Het zal ook wel iets met de taal te maken hebben. Ik heb ooit Frans gestudeerd en het is heerlijk om je weer een paar dagen onder te dompelen in een volledig Franse omgeving. We lopen vele kilometers langs al die bezienswaardigheden die we van vroeger kennen en die, het zal niet verbazen, eigenlijk nauwelijks zijn veranderd.



Naast alle bezienswaardigheden zien we ook een paar kanten van Parijs die we nog niet kenden. In het zuiden van de stad, bij Place d'Italie ligt het buurtje Butte aux Cailles. Het heeft een bijna dorpse sfeer waar je vergeet dat de grote drukke boulevards maar op een steenworp afstand liggen. Het meest bijzonder hier zijn echter de kleine buurtjes met sociale woningbouw uit het begin van de 20e eeuw met namen als "Cité Florale" (bloemenstad) en "Petite Alsace" (kleine Elzas). Hier werd getracht voor de arbeiders kwalitatief goede woningen te bouwen in een wijkje met veel onderlinge sociale contacten. Het is mij niet helemaal duidelijk of het nog steeds sociale woningbouw is, maar duidelijk is dat het gewilde woonplekken zijn.

DSC02846_bewerkt-1

DSC02848_bewerkt-1

donderdag 23 april 2009

Ryanair overweegt zware passagiers te straffen

Vakantieplannen én last van overgewicht? Dan is het wellicht verstandig om de vluchten van prijsvechter Ryanair voorlopig te mijden. De Ierse luchtvaart¬maatschappij denkt erover om te zware passagiers voortaan extra te laten betalen voor hun ticket, zodat hun dunne medepassagiers nog goedkoper kunnen vliegen. Ryanair speelt met dit idee nadat een enquête uit¬wees dat bijna 30 procent van hun klanten vóór een ‘vetbelasting' is. Ryanair vroeg passagiers naar hun favoriete ‘kosten¬besparing'. De vetbelasting voor reizigers met obesitas bleek veruit favoriet onder de ruim honderdduizend geënquêteerden, gevolgd door een toeslag van één Britse pond voor het gebruiken van wc-papier.

Het klinkt als een verlate 1-aprilgrap van Ryanair - en dat is het misschien ook - maar in de Verenigde Staten wordt de zogenoemde fat tax al doorberekend door grote luchtvaartmaatschappijen. Zo maakte United Airlines vorige week bekend dat het zwaarlijvige passagiers extra in rekening gaat brengen wanneer ze niet in normale economy-class stoelen passen. Passagiers moeten volgens United Airlines in staat zijn de armsteunen van hun stoelen naar beneden te doen en hun gordels dicht te maken. Wie dit niet lukt, kan kiezen: of betalen voor een tweede stoel, of een andere vlucht nemen, of upgraden naar businessclass, waar de stoelen ruimer zijn.

Ryanair zegt nu via een nieuwe enquête de beste manier te willen vinden om de vetbelasting in te voeren. Bezoekers van de Ryanair-website kunnen tot 27 april onder meer stemmen of reizigers meer moeten betalen voor iedere kilo boven de 130 (mannen) en 100 (vrouwen), of voor ieder punt boven de 40 BMI (Body mass index, het gewicht gedeeld door de lengte in het kwadraat). Ryanair-topman O'Leary riep vorige maand al de hoon over zich af toen hij suggereerde om een muntslot op de toiletten van de vliegtuigen te monteren. Ryanair rekent al 30 pond extra voor het meenemen van meer dan één stuk bagage en 60 pond voor muziekinstrumenten.

(bron: De Volkskrant)

woensdag 22 april 2009

Onleesbare teksten in het buitenland

Borden in het Japans of cyrillisch en geen mens die Engels spreekt: hoe vind je je weg in een land waarvan je de taal spreekt noch leest? Dit zijn enkele tips van ervaren reizigers:

Goed voorbereiden
Anticiperen is het toverwoord in een land waar je jezelf nauwelijks verstaanbaar kunt maken. ‘Als je niet kunt improviseren, blijf dan thuis of doe een groepsreis’, vindt Koos. Een goede voorbereiding voor je de deur uitgaat, is een eerste belangrijke stap. Chantal, die in China woont, leest altijd uitgebreid de kaart voor ze een bus in stapt. ‘Ik bekijk de route en schrijf de karakters van de haltes over, zodat ik hulp kan vragen.’ Voor in de supermarkt heeft Chantal de uitspraak van de Chinese woorden voor ‘tas’, ‘klantenkaart’ en ‘geld’ uit haar hoofd geleerd, zodat ze een paar woorden kan wisselen met de kassajuffrouw.

Foto’s maken
Handig zijn ook de Point it-boekjes, met daarin allerhande afbeeldingen om aan te wijzen. Zelf foto’s maken van je hotel of straatnaamborden is ook een goed idee, want locals herkennen plaatjes vaak beter dan de kaart van hun stad, ontdekte Eric. Hij fotografeert ook altijd het bord waarop de route van zijn trein staat: ‘De stations worden wel omgeroepen, maar daar versta je uiteraard niks van en bovendien blijven de treinen maar heel kort staan op elk station. Kijkend op de display van mijn camera konden we meetellen, zodat we uiteindelijk bij het juiste station uitstapten. In een kiosk in St. Petersburg werkte het ook: ik maakte een foto van het zakje chips dat ik wilde hebben en liet mijn display aan de verkoper zien. Succes verzekerd.’

Geluiden maken
Wie bang is in een restaurant hond op zijn bord te krijgen in plaats van kip, moet eens op internet kijken. Chantal, uit China, vond daar lijsten met de Engelse vertaling van Chinese gerechten. Uitprinten en meenemen dus! Ook slim, en hilarisch voor het bedienend personeel: het geluid nadoen van het dier dat je wilt eten. Daardoor heeft Koos nog nooit iets raars gekregen. ‘De keuken in lopen en aanwijzen wat je wilt, werkt ook.’

Slim zijn
Westerlingen worden in Aziatische landen vaak genegeerd in de rij bij het loket. Lastig als je een kaartje wilt kopen. Na een aantal mislukte pogingen kwam Jan er achter dat jonge Aziaten vaak wel een beetje Engels spreken. Én dat ze leergierig zijn: ‘Bied jongeren een Engelse les aan in ruil voor het kopen van een kaartje. Succesvol en zonder frustraties.’

(bron: Volkskrant Reizen)

Proef electronische instapkaart succesvol bij KLM

De proef met de elektronische instapkaart op een mobiele telefoon of pda is een succes. Passagiers die via klm.nl met hun mobiele telefoon inchecken, ontvangen via sms, mms of email een elektronische instapkaart op hun toestel. Afgelopen maand heeft KLM het aantal bestemmingen uitgebreid: mobiel inchecken kan nu voor bijna alle Europese bestemmingen, behalve het Verenigd Koninkrijk. Dit geldt overigens ook voor Europese en binnenlandse bestemmingen van Air France. Meer informatie leest u op:

 http://www.klm.com/travel/nl_nl/travel_information/checkin_options/mobile/index.htm

 

dinsdag 21 april 2009

Man probeert 700 slangen vliegtuig in te smokkelen

De douane op het vliegveld van Cairo, Egypte, heeft een man aangehouden die 700 levende slangen in zijn tas had. Op het moment dat de Egyptenaar gevraagd werd zijn tas open te maken, adviseerde hij de douanier een stapje achteruit te doen. In de tas, die hij mee wilde nemen als handbagage, zaten 700 slangen, verpakt in aparte kledingzakken. Onder de slangen  zaten ook twee giftige cobra's. De Egyptenaar wilde de slangen verkopen in Saudie-Arabië. Daar zouden de slangen in etalages tentoongesteld worden of als huisdieren worden gehouden.

Reisongemakken: Gekreukte Kleding

Reizen is vooral plezierig maar wie zakelijk op reis gaat kan toch de ogen niet sluiten voor één van de ongemakken van reizen: kleding die gestreken de koffer in ging maar er toch gekreukt uit komt. Nu is er gelukkig in veel hotels een laundry-service, maar deze zijn vaak niet goedkoop en vragen de nodige tijd. Voorkomen is dus beter dan genezen.

  • Rol op wat opgerold kan worde. T-shirt's, polo's, spijkerbroeken, maak er zo veel mogelijk rollen van en schik deze strategisch in koffer of tas. Ook dassen kunnen prima worden opgerold.
  • Neem een grote koffer mee en stapel de kleren op elkaar met zo min mogelijk vouwen, liefst zoveel mogelijk in plastic hoesjes. Vul de open plekken met in plastic verpakt ondergoed of opgerolde kleding. Zorg dat de kleding niet kan schuiven, maar pers deze ook niet tegen elkaar aan.
  • Hang dassen en pakken direct na aankomst uit in de kledingkast van uw kamer. Blijven er toch kreuken in zitten ? Hang ze in de badkamer, zet de douche op zijn heetst en doe de deur dicht. Door de stoom ziet uw pak er in de meeste gevallen na afloop weer prima uit.
  • Hang shirts, pakken en jasjes als het kan in een pakkentas. Wanneer u kort op reis gaat is dit vaak een betere oplossing dan een koffer. Naast de pakken is er meestal ook plek voor ondergoed en een paar schoenen.
  • Neem niet te veel mee. De ervaren reiziger combineert optimaal tussen de verschillende kledingstukken en weet de indruk te wekken een grote koffer bij zich te hebben.


(bron: Privium Magazine)

maandag 20 april 2009

Europese Commissie start onderzoek naar luchtvaart-allianties

The Europese Commissie is twee antitrust onderzoeken gestart naar mogelijk ongeoorloofde samenwerking tussen deelnemers van twee grote luchtvaart allianties, Star Alliance en Oneworld, op de Trans-Atlantische routes. Volgens een woordvoerder van de commissie lijkt het niveau van samenwerking tussen deze luchtvaartmaatschappijen veel verder te gaan dan gewoonlijk tussen deelnemende maatschappijen. In de overeenkomsten die door de Commissie zijn bekeken is afgesproken dat op de Noord-Atlantische routes gezamenlijk vluchtschema’s worden opgesteld, capaciteit beschikbaar wordt gesteld, prijzen worden bepaald, tickets worden verkocht en opbrengsten worden gedeeld. De Commissie zal gaan toetsen of deze afspraken hebben geleid tot een afname van competitie tussen de maatschappijen en tot minder voordeel voor de reiziger.

donderdag 16 april 2009

OpenSkies, Goedkope business-class naar New York

Sinds kort vliegt OpenSkies, een dochteronderneming van British Airways, non-stop tussen Schiphol en New York (JFK) met alleen business-class stoelen aan boord. Er wordt gewerkt met twee klassen, BizBed en BizSeat.

BizSeat lijkt nog het meest op een stoel zoals die wordt gebruikt door maatschappijen als Virgin en EVA die een tussenklasse tussen economy en business hanteren. De stoel is breder dan normaal, heeft ook genoeg beenruimte, maar kan slechts 140 graden achterover hellen. BizBed kan 180 graden achterover en is daarmee vergelijkbaar met de business-klasse van maatschappijen als KLM, British Airways of Cathay Pacific.

De prijzen zijn zeer concurrerend. Afhankelijk van de boekingsvoorwaarden is er al een retour BizSeat te boeken voor minder dan 800,- € (excl. tax).

Nederlanders op vakantie: klachten

Vakblad Reisrevue inventariseerde de opvallendste klachten waarmee reizigers terug kwamen bij hun reisbureau. Een greep uit de meest bizarre klachten:

Een alleen reizende 82 jarige vrouw die tijdens een tussenstop van haar vlucht op een Grieks eiland doodleuk was uitgestapt, stelde de reisorganisatie aansprakelijk voor het gederfde vakantiegenot. Zij kwam nu immers veel later op haar eindbestemming aan. Het feit dat diverse agenten en hostesses op verschillende eilanden kunst en vliegwerk hebben moeten verrichten om deze vrouw door middel van ferry's en transfers toch nog op het eiland van bestemming te krijgen, vergat ze hierbij.

Een alleen reizende vrouw wilde de reissom van haar rondreis door Peru en Bolivia retour ontvangen, omdat deze niet zo was gelopen, zoals zij had gewenst. De reisbegeleider had namelijk eerst met haar geflirt en was er vervolgens met een andere deelneemster uit de groep vandoor gegaan. Ach ja....de liefde.

Een klacht die de overbekende ‘zuinigheid van de Nederlandse reiziger' prachtig weergeeft, is de klacht van reizigers die een georganiseerde rondreis van 30 dagen door China hadden gemaakt. Deze mensen vonden het erg vervelend dat zij elke avond op de hotelkamer het water voor de volgende dag moesten koken en in flesjes moesten gieten, omdat de reisbegeleider ter plaatse, omgerekend wel 15 cent per flesje water rekende. Het door hen ondervonden ongemak zagen zij graag gecompenseerd...

En dan een klassieker, al jaren een populair verhaal onder collega's:
Een klant vond jaren geleden de vlucht naar Isla Margarita te lang duren en wilde daarover een klacht indienen bij Martinair. De inhoud van de klacht? Dat Martinair zo lang over de vlucht deed! Toen ze het jaar er voor naar 'andere Canarische Eilanden' waren geweest, was de vluchtduur maar half zo lang...

(bron: Reisrevue)

woensdag 15 april 2009

Crisis ? Jazeker !

Crisis ? Jazeker !
Maar wie op reis wil geniet van veel voordeel !

De economische crisis heeft ook grote invloed op de reiswereld. Wie op Schiphol komt, ziet met eigen ogen dat het minder druk is. Toch biedt de crisis ook duidelijke voordelen voor wie tegen de trend in toch overweegt op reis te gaan. Hotels en luchtvaart-maatschappijen bieden zéér aantrekkelijke tarieven en alles is bespreekbaar (voorwaarden, extra's, upgrades).

Er zijn goede redenen om juist nu een paar dagen met relaties of collega's op reis te gaan:
- Juist nu is het belangrijk goede (werk-)relaties te benadrukken en te bevestigen.
- Een paar dagen in het buitenland stimuleert het out-of-the-box denken.
- Kennisnemen van ontwikkelingen in het buitenland is zeer leerzaam.
- De prijs/kwaliteit relatie is nu zeer gunstig voor wie flexibel met data kan zijn. U zult verbaast zijn.

400-jarige relatie tussen Amsterdam en New York


Dit jaar wordt gevierd dat er tussen Nederland en Amerika al vierhonderd jaar lang een ononderbroken vriendschap bestaat. In 1609 bereikte het Nederlandse VOC schip de Halve Maen, onder bevel van de Engelse kapitein Henry Hudson, het huidige New York. Dit leidde uiteindelijk tot de stichting van de kolonie Nieuw Nederland en Nieuw Amsterdam.

De 400-jarige relatie wordt gevierd met een reeks van evenementen die de eeuwenoude relaties tussen Nederland en Amerika, de spirit van twee wereldsteden en onze gezamenlijke passie voor handel, vrijheid en diversiteit verbeelden. Geen eenmalige viering, maar een katalysator voor trans-Atlantische samenwerking in de 21e eeuw.  Zie ook de uitgebreide kalender met evenementen.

Met name na de zomer is er een reeks van activiteiten in New York waar op u kunt inspelen. Ongetwijfeld zijn er ook raakvlakken met uw werkgebied ! Wij vertellen u er graag meer over !

Goedkoop naar Londen !

Londen nu goedkoper dan ooit

weektopper reisdata

weektopper hotel boeken

huur nu uw auto

 

Golfbaan Vergelijker Online

Er is een nieuwe Nederlandse vergelijkingssite voor golfbanen online gekomen: LeadingCourses.com.

De drie initiatiefnemers hopen volgend jaar tussen de 25.000 en 35.000 bezoekers per maand op hun site te zien. Gezien het feit dat zo'n 300.000 Nederlanders regelmatig golfen, achten zij realistisch. Concurrentie is er enkel van Golfreiswijzer.nl.

De golfbranche is een conservatieve branche. Sommige golfbanen hebben niet eens een website. Ook blijkt uit een zoekopdracht op Google naar golf course review; dat er noch nationaal noch internationaal wordt geadverteerd rond deze zoektermen. Exploitanten van golfbanen doen geen moeite om bezoekers te lokken.

(bron: Emerce)

donderdag 9 april 2009

Malta - April 2009

Ik ben op Malta om een reis in mei van een klein gezelschap voor te bereiden. Op de heenreis met Air Malta realiseer ik me dat het al weer 20 jaar geleden is dat ik voor het eerst (en het laatst) op het eiland was. Er is inmiddels veel veranderd, dat mag duidelijk zijn. Toen waren er nauwelijks internationale hotels terwijl er nu allerlei mooie resorts zijn. Toen viel me vooral de Britse invloed op, nu lijkt de Italiaanse invloed toch de overhand te hebben (het eiland ligt 100 km ten zuiden van Sicilië). Daarbij valt wel op dat de koffie-cultuur van de Italianen niet is overgenomen. De "regular coffee" is uitermate slap, als Amerikaanse koffie. De espresso mag deze naam nauwelijks dragen, echt wakker zul je daar niet van worden !



Toch zijn er nog diverse zaken het zelfde. De mensen zijn alleraardigst en communicatie is gemakkelijk omdat iedereen goed Engels praat (het eiland is practisch tweetalig, naast Engels is Maltees de hoofdtaal). Verder zijn de hoofdstad Valletta en de nabijgelegen Three Cities zeer fraai. De Maltezer Ridders hebben hier steden gebouwd met fraaie versterkingen en heel veel kerken. Hier kun je uren dwalen door kleine steegjes, langs dikke muren lopen, continu nieuwe koepeldaken ontdekken en genieten van mooie uitzichten over de natuurlijke haven.

Ik ben hier op wite donderdag en in de aanloop naar Pasen is duidelijk dat het eiland nog zeer katholiek is. Overal hangen grote aankondigingen van festiviteiten, veelal gecentreerd rondom kruisweg staties. Het is gebruik dat de gelovigen 7 verschillende kerken bezoeken op Goede Vrijdag en de kerken blijven daarvoor 24 uur open. Ook zijn er dan op veel plaatsen processies, met name in de dorpen, die grote aantallen mensen trekken. Tegelijkertijd blijkt uit een krantenbericht dat nog maar 52% van de bevolking regelmatig naar de kerk gaat. Het lijkt er op dat (net als bij ons) dat het geloof op feestdagen een extra impuls krijgt.

donderdag 2 april 2009

Barcelona – Maart 2009

Een paar dagen op studiereis naar Barcelona. Niet dat ik de stad nog niet ken, want ik ben er al regelmatig geweest de afgelopen jaren, maar het programma wordt georganiseerd door een DMC (Destination Management Company) waarmee ik nog niet eerder heb gewerkt. Het agentschap waar ik eerder mee werkte heeft zoveel veranderingen in personeel gehad dat ik er geen vertrouwen meer in heb en ik ben dus op zoek naar een nieuwe agent/DMC. Deze reis is dus een hele mooie manier om in de praktijk te zien hoe goed ze hun zaakjes voor elkaar hebben.

Een groot deel van het programma wordt aangeboden door de HUSA groep die vrijwel alleen in Spanje actief is maar daarbinnen een groot aantal hotels, restaurants en locaties voor feesten en partijen heeft. We slapen in het Avenida Palace Hotel dat een werkelijk fantastische ligging heeft vlakbij Plaza Catalunya, de Ramblas, Paseig de Grácia en omringd door winkels en restaurants. Het hotel heeft een mooie klassieke uitstraling en ziet er prima uit. Alleen jammer dat het boven een metrolijn ligt, op de eerste verdieping waar mijn kamer ligt, is vanaf een uur of zes 's ochtends duidelijk te voelen dat de treinen om de paar minuten voorbij schieten.


We hebben een leuk programma met wijnproeven, tapas eten (hoe kan het anders !), fietsen en een rit met een Gocar. Dit zijn fel gele lage autootjes met drie wielen en een scooter-aandrijving waarmee we door de stad scheuren. Apart is dat een gps-systeem in de gaten houdt waar je bent en je regelmatig toeristische informatie geeft door de luidsprekers van de autootjes. Dit werkt erg goed, maar wanneer je zoals wij met 8 auto's in de rij staat, hoor je de informatie 8 keer dwars door elkaar J.

En die nieuwe agent ? Dat zit wel snor, alles was werkelijk zeer soepel en goed georganiseerd !

vrijdag 20 maart 2009

Istanbul - maart 2009


Ik ben met mijn collega's Petra en Ingrid in Istanbul waar het World Water Forum wordt gehouden, een gigantisch congres met meer dan 15.000 deelnemers. De voorbereiding van Turkse kant is de afgelopen maanden nogal chaotisch geweest en we er flink aan moeten trekken om alles voor onze 180 deelnemers goed geregeld te krijgen, maar nu we er eenmaal zijn ziet het er naar uit dat alles netjes op z'n plaats zal vallen.

De eerste drie dagen zijn we continu druk met aankomende gasten, congresbescheiden en allerlei reserveringen in het Istanbul Hilton waar we verblijven. Na twee dagen realiseren we ons dat we het hotel inmiddels als ons eigen huis kennen, maar ook dat nog helemaal niet buiten zijn geweest.

Op woensdagavond bieden de ook op het Forum aanwezige Prins Willem-Alexander en Staatssecretaris Huizinga een cocktail aan aan de Nederlandse bezoekers van het Forum (ruim 220). Tijdens deze cocktail boden Lida Schelwald en co-auteur Linda Reijerkerk Prins Willem Alexander een exemplaar aan van het net verschenen boek, ‘Water, a way of life’. De beide auteurs hebben een onderzoek gedaan naar water en cultuur wereldwijd. Uitgangspunt was te onderzoeken hoe verschillende culturen in de wereld met water omgaan, en wat kunnen we daarvan leren voor duurzaam waterbeheer. De prins heeft een zeer grote interesse voor drinkwater issues en nam het boek graag in ontvangst.

zaterdag 21 februari 2009

Sydney - Februari 2009

Op de laatste dag van mijn verblijf in Australië ben ik in Sydney. Wederom valt het mij op hoe ontspannen de stad overkomt, hier lijkt het altijd wel vakantie. In het CBD zie je natuurlijk vooral haastige zakenlui, maar daar buiten wordt vooral van het leven genoten, zoals de Australiërs dat zo goed kunnen.

Het weer is vandaag niet zo heel denderend. Bewolkt en af en toe regen. De temperatuur is echter prima, ca. 23 graden. Ik bekijk een aantal dingen die ik nog niet eerder heb gezien en wandel door Chinatown, eet Dim Sum op een terrasje, bekijk de stad vanaf 260 m. hoogte uit de Sydney Tower, loop over de Sydney Harbour Bridge en fotografeer het Opera House wel 50 keer uit allerlei hoeken, neem de ferry en eindig tenslotte vlakbij mijn hotel in Darling Harbour.



Onderweg kijk ik ook veel naar de hoogbouw in de stad omdat de Stichting Hoogbouw overweegt haar jaarlijkse studiereis dit jaar naar Australië te laten gaan. In het CBD (Central Business District) is het een en al hoogbouw, zij het dat de meeste gebouwen er al geruime tijd staan. Plannen voor nieuwe torens zijn er wel, maar komen maar niet van de grond. Ook langs Darling Harbour is er flink in de hoogte gebouwd. Het opvallendste vond ik echter dat de hoogbouw zo geconcentreerd is. Buiten het centrum is er vrijwel geen hoogbouw meer te vinden en zijn gebouwen max. 3 verdiepingen hoog.

Nu ik al weer een week in Australië rond loop, valt steeds meer op hoe divers de bevolking is. Veel Aziaten naast de blanke bewoners, waarbij opvalt hoe afwezig de aborigine's in het straatbeeld zijn. Naar mijn gevoel heeft Australië nog steeds een problematische verhouding met zijn oorspronkelijke bewoners. Ook valt op dat in het straatbeeld met name het blanke bevolkingsdeel flink aan de USA en Engeland doet denken. Een deel is slank, maar een nog groter deel is duidelijk te dik. Ook de manier van kleden wijkt af. Vrouwen lopen overdag op straat in jurkjes die naar mijn meer idee meer op avondjurkjes lijken. Het zomergevoel is blijkbaar zo groot dat men in z'n vrije tijd vrijwel continu in een soort strandkleding rondloopt.In combinatie met de hoge temperaturen en de wijdverspreide gewoonte om zonder bh te lopen, levert dit een ander straatbeeld als bij ons op (ik zal er verder geen oordeel over geven).



Maar misschien is het alleen maar een reactie op de kledingeisen onder werktijd of op school. Schooluniformen zijn hier nog de regel en op kantoor lijken mantelpakjes met (erg) hoge hakken en kostuums nog vaste prik te zijn. Dan wordt het wel weer begrijpelijk dat je in je vrije tijd even geen zin hebt in kleren die je in de weg zitten !

vrijdag 20 februari 2009

Brisbane - Februari 2009

Brisbane, de derde stad van Australië, is weer zo'n stad waar het goed toeven is. Gelegen aan een rivier, met veel groen en een stadsbestuur dat veel waarde hecht aan cultuur en behoud van "heritage". Brisbane ligt in het zuiden van Queensland, zo'n 900 km ten noorden van Sydney en heeft een klimaat dat (sub)tropisch kan worden genoemd. Ik ben er hartje zomer en het is overdag dan ook bloedheet. Nadat ik een paar uur heb rondgezworven drijf ik gewoon en ben ik blij de koelte van het hotel te kunnen opzoeken.


Het leuke aan de Brisbane River is dat hij enorm kronkelt en daardoor steeds weer zichtbaar is. Op veel plaatsen kan er aan de rivier worden gegeten of gedronken terwijl een mooie promenade je in staat stelt langs de rivier re lopen of fietsen. een deel van het openbaar vervoer gaat via het water met ferries voor de korte en lange afstand. Ook bijzonder is het busvervoer dat grotendeels ondergronds is gebracht in het centrum. Via een uitgebreid ondergronds gangenstelsel stap je in de bus die vervolgens tot een flink eind uit het centrum via volledig vrije busbanen naar zijn bestemming rijdt. Het openbaar vervoer is ook niet duur, een dagkaart voor het centrum kost ca. 2,50 euro.

dinsdag 17 februari 2009

Melbourne - Februari 2009

De toeristische beurs AIME ´09 die ik bezoek wordt in Melbourne gehouden. De desastreuze "bushfires" waar de kranten van vol stonden waren niet ver van Melbourne af en naderden de stad tot zo'n 60 km. Uiteraard heeft dit de stad niet aangetast, maar duidelijk was nog te zien dat de vele rook van de branden een smoglaag over de stad heeft gelegd. Mijn foto's zijn stuk voor stuk wazig. Opvallend is ook het medeleven dat overal zichtbaar is. In bijna alle winkels staan potten waar mensen geld in kunnen deponeren, winkeliers staan een deel van de omzet af en bedrijven hebben allerlei acties waarbij een percentage naar de slachtoffers gaat. Zo te zien hebben de Australiërs de branden als een nationale ramp opgevat.



Melbourne geldt als één van meest leefbare steden ter wereld en dat is goed zichtbaar. De stad ligt aan de rivier de Yarra die een prominente plaats in het stadsbeeld inneemt. Langs het water zijn er wandelpromenades en zeer veel restaurants en bars met grote terrassen die druk bezet zijn. Iets verderop zijn er grote parken waar velen wandelen, hardlopen, vissen, fietsen, rollerskaten en wat nog niet meer. Verder zijn er zijn veel musea en en groot cultureel aanbod. Ook heel aardig is het Aquarium, met sindskort een Antarctica-sectie met groot stel pinguins en enorme aquaria waar de grote roggen en haaien rakelijks langs je heen zwemmen.

zaterdag 14 februari 2009

Going Down Under - Februari 2009

Ik ben onderweg naar Melbourne waar ik ben uitgenodigd voor een grote toeristische beurs. Zoals gebruikelijk bij dergelijke beurzen worden de "buyers" "gehost"(excuses voor het jargon), wat inhoudt dat vlucht en verblijf worden aangeboden. Omdat Australië niet naast de deur ligt, zijn het in dit geval zelfs business-class vluchten, lekker luxe dus ! Ik ben al eerder in Australië geweest en herinner me van toen dat, alhoewel het zo'n 21 uur vliegen is, dat business-class de trip heel acceptabel houdt (zeker wanneer je van vliegen houdt). De business-class van Qantas geldt als één van de betere in deze wereld en ik ben dan ook erg benieuwd hoe deze er uit ziet. Nu nog maar hopen dat mijn vlucht beter verloopt als de vlucht uit het onderstaande plaatje.


Maar allereerst vlieg ik met British Airways naar Londen, ook business, maar zoals gebruikelijk binnen Europa zijn de verschillen miniem. British Airways beperkt het aantal stoelen naast elkaar wel tot twee, wat comfortabeler is dan de 2 x 3 configuratie van bijvoorbeeld KLM. We komen aan op de nieuwe Terminal 5 van Heathrow, waar zoveel over te doen was. De terminal is helemaal high-tech en het idee is dat iedere passagier in minder dan 20 minuten na de check-in aan de koffie zit. Bij opening ging er echter zoveel mis in het bagage-afhandelingssysteem dat vele duizenden koffers kwijt raakten en dat uiteindelijk grote hoeveelheden bagage eerst naar Milaan moesten worden gevlogen om van daaruit te worden geïdentificeerd en verstuurd naar de eigenaar. Inmiddels schijnt alles echter prima te functioneren. De terminal straalt veel rust uit en doet daarmee erg on-Brits aan. Het contrast met Terminal 4 waar ik naar toe moet, is dan erg groot. Hier vind je weer de typisch Britse ellenlange gangen zonder ramen, met tapijt op de vloer en continu kronkelend. Verdwalen is hier erg gemakkelijk !


Naast het toestel waarmee ik naar Melbourne vlieg, staat een Qantas Airbus 380 die naar Sydney gaat, het grootste passagiersvliegtuig ter wereld, met over de hele lengte twee verdiepingen. Dat is nou wel weer jammer dat ik niet daarmee weg mag !