Parijs - April 2009

Een paar dagen in Parijs. Ik ben er lang niet geweest, maar het gevoel dat dit toch één van de leukste steden van Europa is, komt direct terug. Het zal ook wel iets met de taal te maken hebben. Ik heb ooit Frans gestudeerd en het is heerlijk om je weer een paar dagen onder te dompelen in een volledig Franse omgeving. We lopen vele kilometers langs al die bezienswaardigheden die we van vroeger kennen en die, het zal niet verbazen, eigenlijk nauwelijks zijn veranderd.



Naast alle bezienswaardigheden zien we ook een paar kanten van Parijs die we nog niet kenden. In het zuiden van de stad, bij Place d'Italie ligt het buurtje Butte aux Cailles. Het heeft een bijna dorpse sfeer waar je vergeet dat de grote drukke boulevards maar op een steenworp afstand liggen. Het meest bijzonder hier zijn echter de kleine buurtjes met sociale woningbouw uit het begin van de 20e eeuw met namen als "Cité Florale" (bloemenstad) en "Petite Alsace" (kleine Elzas). Hier werd getracht voor de arbeiders kwalitatief goede woningen te bouwen in een wijkje met veel onderlinge sociale contacten. Het is mij niet helemaal duidelijk of het nog steeds sociale woningbouw is, maar duidelijk is dat het gewilde woonplekken zijn.