woensdag 28 november 2007

Santiago de Chile (november 2007)

Ik ben in Santiago, de hoofdstad van Chili, met een gezelschap van 60 personen voor een studiereis. Chili ligt op het zuidelijk halfrond en heeft tegengestelde seizoenen. Dus terwijl het in Nederland koud en nat is en de chocolade letters over de toonbank vliegen, lopen wij hier lekker in het zonnetje en genieten van het prachtige weer. Toch is er een belangrijk verschil met de zomer in Nederland. Overdag kan het kwik gemakkelijk oplopen tot 30 graden, maar wanneer de zon ondergaat, daalt de temperatuur op de meeste dagen snel. ’s Nachts is het dan vaak maar 10 graden en alhoewel alle restaurants de mogelijkheid bieden om buiten te eten (wat we natuurlijk graag doen) is een trui of heater de meeste avonden wel nodig. Dit neemt niet weg dat de deelnemers aan de reis enorm genieten van het grote verschil in klimaat. Alhoewel we een serieus programma hebben met minimaal drie studiebezoeken op een dag, wordt er geprofiteerd van iedere mogelijkheid om lekker in de zon te staan.

Chili is een land dat in Nederland geen duidelijk beeld oproept. Het feit dat het in Zuid-Amerika ligt roept bij sommigen beelden van rommelige binnensteden en indiaanse vrouwen met bolhoedjes op. Het contract met de werkelijkheid is dan zeer groot. Chili is een zeer georganiseerd land, ordelijk en modern. Santiago lijkt in veel opzichten op Amerikaanse steden met brede wegen, straatmeubilair uit de VS en om iedere hoek een Starbucks. De inwoners hebben allerlei etnische achtergronden, maar zien er eerder Zuid-Europees uit dan Indiaans. De inkomensverschillen zijn nog wel groot, maar door een jarenlange politiek van gedwongen verhuizing zijn de wijken met de lage inkomens verplaatst naar buitenwijken waar de gemiddelde toerist niet komt en de werkelijke armoe is dan ook niet duidelijk zichtbaar. Het is dat deze studiereis zicht richt op stedelijke ontwikkeling, daardoor komt in een aantal presentaties een beter beeld van deze enorme stad naar voren. De minder bedeelden wonen vaak op 2 tot 3 uur reizen van hun werk, een reistijd die na een catastrofale hervorming van het openbaar vervoer alleen maar is toegenomen.

Morgen vliegen we verder naar de hoofdstad van Argentiniƫ, Buenos Aires. Meer daarover in een volgend bericht.

Geen opmerkingen: