Buenos Aires is in de ogen van velen een fantastische stad en daar kan ik mij wel in vinden. Zeker na aankomst uit Santiago de Chile is het contrast groot. Buenos Aires is een echte metropool en leeft 24 uur per dag, daarmee vergeleken is Santiago toch meer een provincie hoofdstad. Veel geroemd is de Europese invloed die delen van de stad een duidelijk Frans of Spaans gevoel geeft. Het gekke is dat je je daardoor gemakkelijk thuis voelt in de stad, maar aan de andere kant ook dat de stad niet al te exotisch overkomt, wat je na ruim 14 uur vliegen toch zeker zou verwachten. Een hoogtepunt in de reis is een tango-show in het Faena Hotel dat door Philippe Starck werd ontworpen. Het geheel is duidelijk "over the top", met enorm veel roodtinten, allerlei kitsch elementen, hotelpersoneel in avondjurken, een restaurant met twintig witte eenhoorns aan de muur, en een tango-show die wordt opgevoerd in wat lijkt op een tweederangs cabaret. Het eten dat er wordt geserveerd is echter prima en de tango-show is top. De dansers dansen niet alleen op het podium, maar gebruiken ook deels de zaal en de bar wat het geheel veel minder statisch maakt dan de shows die ik eerder in andere zalen zag. Na afloop van de show blijft een flink deel van het gezelschap achter in de fraaie bar van het hotel om nog wat langer na te genieten van dit bijzondere hotel.
Op mij komt de stad, los van de zakkenrollers die je overal ter wereld tegenkomt, redelijk ontspannen over, zeker overdag. Maar één van onze gidsen, Sabrina, is nogal gepreoccupeerd met het thema veiligheid en laat niet na ons steeds weer te waarschuwen voor zakkenrollers, gevaarlijke wijken en de noodzakelijkheid om je 's avonds alleen per taxi te verplaatsen. Wanneer we de wijk La Boca ("La Republica de la Boca") bezoeken waar Diego Maradona vandaan komt en waar hij speelde in het Boca Juniors stadion zet ze er nog een tandje bij en wordt ons bezworen niet buiten de drie straten te komen waar alle toeristen lopen. Gelukkig heb ik een heel stel fotografen en andere nieuwsgierigen in mijn gezelschap die zien dat er buiten die drie straten nog veel aardigere zaken zijn te bekijken en die het gecalculeerde risico nemen zich niet te houden aan het advies. Dat levert heel wat leukere foto's op…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten