Ik ben een paar dagen in Zuid-Spanje om met Loes wat na te zomeren. Het weer is prachtig en nog lekker warm, maar op zaterdag is het wat minder. We besluiten naar Gibraltar te gaan waar we nog nooit zijn geweest. Het schiereiland ligt op ca. een uur rijden van Marbella en is gemakkelijk te bereiken. De Europese eenwording is echter nog niet zover dat je zo de grens over rijdt. Er wordt zowel door de Spanjaarden als de Engelsen flink gecontroleerd en we komen de grens maar stapvoets over. Gibraltar zelf is behalve een grote rots niet veel meer dan een nogal slaperige stad met een kleurrijke bevolking die, op de gedetacheerde militairen na, grotendeels Spaans spreekt. Maar Engels is wel de officiële taal en het straatbeeld oogt dan ook typisch Engels (op de palmbomen na). Pubs als de "Gibraltar Arms", Marks & Spencer, bobby's en zelfs een dubbeldekker bus maken duidelijk dat dit stukje grond nog lang niet Spaans is. Veel te doen is er jammer genoeg niet in Gibraltar. De winkels in de hoofdstraat ogen nogal gedateerd en verder zijn er vooral nogal verlopen ogende woonwijken. Met een kabelbaan kun je naar de top van de rots, maar de apen daar zijn knap agressief zodat ook dit niet het hoogtepunt van ons bezoek is. Omdat de lucht boven Spanje inmiddels weer helemaal blauw is, rijden we daarom maar snel weer terug naar de zon !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten