Santiago de Chile (november 2007)

Ik ben in Santiago, de hoofdstad van Chili, met een gezelschap van 60 personen voor een studiereis. Chili ligt op het zuidelijk halfrond en heeft tegengestelde seizoenen. Dus terwijl het in Nederland koud en nat is en de chocolade letters over de toonbank vliegen, lopen wij hier lekker in het zonnetje en genieten van het prachtige weer. Toch is er een belangrijk verschil met de zomer in Nederland. Overdag kan het kwik gemakkelijk oplopen tot 30 graden, maar wanneer de zon ondergaat, daalt de temperatuur op de meeste dagen snel. ’s Nachts is het dan vaak maar 10 graden en alhoewel alle restaurants de mogelijkheid bieden om buiten te eten (wat we natuurlijk graag doen) is een trui of heater de meeste avonden wel nodig. Dit neemt niet weg dat de deelnemers aan de reis enorm genieten van het grote verschil in klimaat. Alhoewel we een serieus programma hebben met minimaal drie studiebezoeken op een dag, wordt er geprofiteerd van iedere mogelijkheid om lekker in de zon te staan.

Chili is een land dat in Nederland geen duidelijk beeld oproept. Het feit dat het in Zuid-Amerika ligt roept bij sommigen beelden van rommelige binnensteden en indiaanse vrouwen met bolhoedjes op. Het contract met de werkelijkheid is dan zeer groot. Chili is een zeer georganiseerd land, ordelijk en modern. Santiago lijkt in veel opzichten op Amerikaanse steden met brede wegen, straatmeubilair uit de VS en om iedere hoek een Starbucks. De inwoners hebben allerlei etnische achtergronden, maar zien er eerder Zuid-Europees uit dan Indiaans. De inkomensverschillen zijn nog wel groot, maar door een jarenlange politiek van gedwongen verhuizing zijn de wijken met de lage inkomens verplaatst naar buitenwijken waar de gemiddelde toerist niet komt en de werkelijke armoe is dan ook niet duidelijk zichtbaar. Het is dat deze studiereis zicht richt op stedelijke ontwikkeling, daardoor komt in een aantal presentaties een beter beeld van deze enorme stad naar voren. De minder bedeelden wonen vaak op 2 tot 3 uur reizen van hun werk, een reistijd die na een catastrofale hervorming van het openbaar vervoer alleen maar is toegenomen.

Morgen vliegen we verder naar de hoofdstad van Argentinië, Buenos Aires. Meer daarover in een volgend bericht.

Praag (november 2007)

Ik ben voor een dag in Praag en de winter is hier al begonnen. Als ik 's ochtends aankom dwarrelen de sneeuwvlokken naar beneden. En alhoewel de temperatuur maar 2 graden onder die van Nederland ligt, voelt het veel kouder, echt waterkoud. Het centrum ziet er gelijk compleet anders uit dan in de 9 maanden dat Praag een prachtige stad is om te bezoeken. Het grootste deel van het jaar ademt de stad een vrolijke sfeer uit met zijn pastelkleurige gevels, vele bloemen en vrolijke toeristen, maar gisteren liepen de laatsten zich toch vooral af te vragen waarom ze net deze dagen hadden gekozen om naar Praag te gaan …

Gibraltar (oktober 2007)

Ik ben een paar dagen in Zuid-Spanje om met Loes wat na te zomeren. Het weer is prachtig en nog lekker warm, maar op zaterdag is het wat minder. We besluiten naar Gibraltar te gaan waar we nog nooit zijn geweest. Het schiereiland ligt op ca. een uur rijden van Marbella en is gemakkelijk te bereiken. De Europese eenwording is echter nog niet zover dat je zo de grens over rijdt. Er wordt zowel door de Spanjaarden als de Engelsen flink gecontroleerd en we komen de grens maar stapvoets over. Gibraltar zelf is behalve een grote rots niet veel meer dan een nogal slaperige stad met een kleurrijke bevolking die, op de gedetacheerde militairen na, grotendeels Spaans spreekt. Maar Engels is wel de officiële taal en het straatbeeld oogt dan ook typisch Engels (op de palmbomen na). Pubs als de "Gibraltar Arms", Marks & Spencer, bobby's en zelfs een dubbeldekker bus maken duidelijk dat dit stukje grond nog lang niet Spaans is. Veel te doen is er jammer genoeg niet in Gibraltar. De winkels in de hoofdstraat ogen nogal gedateerd en verder zijn er vooral nogal verlopen ogende woonwijken. Met een kabelbaan kun je naar de top van de rots, maar de apen daar zijn knap agressief zodat ook dit niet het hoogtepunt van ons bezoek is. Omdat de lucht boven Spanje inmiddels weer helemaal blauw is, rijden we daarom maar snel weer terug naar de zon !