Ik ben in Moskou om een studiereis voor te bereiden omtrent de thema´s hoogbouw en stedelijke ontwikkeling. Ik ben vaker in Rusland geweest maar weer valt het op hoe moeilijk het is grip te krijgen op dit land. Voorafgaand aan de reis las ik de boeken van de journalisten Jelle Brand Corstius en Peter d´Hamecourt en het is opvallend dat beiden zeggen dat je je in Rusland maar beter niet kunt afvragen waarom de dingen gaan zoals ze gaan. Het gaat zoals het gaat.
Zoals eerder verbaas ik mij over de grote afwezigheid van lange termijn denken. Vrijwel iedereen lijkt gedreven te worden door de behoefte aan winst op de korte termijn, zelfs als dit ten koste gaat van winst op de lange termijn. Vrijwel elk restaurant dat ik bezoek is bereid vaste klanten uit te sluiten en exclusief voor mijn groep open te gaan, mits daat maar voor betaald wordt.
In Moskou ervaar je ook het kapitalisme in zijn meest harde vorm. Weinigen doen iets als daar geen materieel gewin tegenover staat. Er lijkt ook nauwelijks een moreel kader te zijn waarbinnen zaken wordt gedaan, winst lijkt de enige drijfveer voor menselijk handelen te zijn. Met als gevolg dat je steeds weer moet opletten of iemand niet probeert je te benadelen.
Een fraai voorbeeld is de receptioniste in het zeer luxe Ararat Park Hyatt waar ik verblijf. Ik heb de avond voor vertrek mijn rekening al voldaan, maar wanneer ik ´s ochtends vroeg vertrek, beweert ze dat ik nog niet alles heb betaald. Wanneer ik zeg dat dit niet zo kan zijn, krijg ik een ingewikkeld verhaal waaruit moet blijken dat ik nog ca. 50,- euro zou moeten betalen. Ik stel haar dan voor met de rekenmachine alle posten op te tellen en het totaal te vergelijken met het door mij betaalde bedrag. Blijkbaar begrijpt ze dan dat het niet gaat lukken en bindt ze in en gooit het op een misverstand. Ik kan mij geen ander land voorstellen waar dergelijke praktijken in een hotel van het niveau Park Hyatt kunnen voorkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten