Dubai – Maart 2008

Dubai is de stad van de extremen. Shanghai en Dubai zijn op dit moment volgens mij de twee steden van deze wereld die zich het snelst ontwikkelen. Maar Dubai steekt er boven uit qua extreme ontwikkelingen, hier lijkt alleen de overtreffende trap van toepassing te zijn. Neem nou de Burj Dubai, de hoogste toren ter wereld die momenteel wordt gebouwd. Wereldwijd is er al langere tijd een wedloop tussen landen om het hoogste gebouw in huis te hebben. Steeds kwam er weer een nieuw gebouw dat weer zo'n 50 meter hoger was met als voorlaatste koploper de Taipei 501 toren, 501 meter hoog. Dubai breekt op typerende wijze met deze stapsgewijze ontwikkeling en gaat er hard overeen met een toren die ruim 800 meter hoog wordt. En natuurlijk zijn er al (concrete!) plannen voor andere torens die ruim een kilometer hoog zijn !

Het eerste Palmeiland (Palm Jumeirah) is inmiddels al voor een deel bebouwd en bewoond. Het is een forse kustuitbreiding waarop naast vele villa's ook zo'n 35 hotels zullen komen om de steeds maar groeiende toeristenstroom te huisvesten. Het eerste hotel, Atlantis, met (slechts) 1600 kamers gaat in september open. Toch is dit eiland naar Dubai begrippen te klein, het tweede eiland Palm Djebel Ali is een stuk groter dan Palm Jumeirah en het Nederlandse baggerbedrijf Van Oord is inmiddels druk met het opspuiten van Palm Deira dat wederom een stuk groter zal zijn dan Palm Djebel Ali. Dan is er ook nog The World, een eilandenrijk dat vanuit de lucht de wereldkaart uitbeeldt. Hier omheen heeft men nu een uitbreiding bedacht: The Universe. Het Onderwater Hotel schijnt er niet te komen, maar het Reuzenrad hotel van Royal HasKoning, gebaseerd op de London Eye, heeft een prijsvraag gewonnen en gaat er komen. Natuurlijk komt de grootste shoppingmall ter wereld in Dubai en kunt u er slapen in het enige 7-sterren hotel ter wereld, de Burj Al Arab (alhoewel dat te betwisten valt). Krijgt u het beeld mee ?

Enkele andere emiraten en buurstaten hebben goed gekeken naar de ontwikkelingen in Dubai en initiëren soortgelijke ontwikkelingen. Emiraat Ras-al-Khaimah doet het op veel kleinere schaal, maar met een soortgelijke uitstraling. Qatar heeft toerisme tot speerpunt verklaard en heeft zeer ambitieuze plannen. Maar het meest in het oog springend zijn misschien wel de ontwikkelingen in Abu Dhabi waar (in tegenstelling tot in Dubai) de olie-inkomsten zo groot zijn dat werkelijk alles mogelijk lijkt. De ontwikkelingen zijn kleiner maar beogen het hoogste niveau van luxe. Het Emirates Palace Hotel is zeker zo luxe als de Burj Al Arab in Dubai. Op het Saadiyat eiland worden 5 prachtige musea gebouwd, in gebouwen ontworpen door wereldberoemde architecten als Sir Norman Foster, Tadao Ando, Frank Gehry en Jean Nouvel. Hier kunt u binnenkort desgewenst in één dag het Louvre en het Guggenheim zien.

Er is echter één verschil tussen Dubai en de andere plaatsen in de regio, alcohol is er niet of veel beperkter te krijgen. Zou dat de reden zijn dat Dubai vooralsnog de meeste toeristen trekt ?

Thailand – Februari 2008

Voorjaarsvakantie, velen gaan met wintersport, maar wij zijn met ons gezin een weekje naar Thailand. Dat hebben we al vaker gedaan en niet voor de eerste keer krijg ik de vraag: "Goh, naar Thailand voor één week, is dat niet heel ver ? En dat is logisch natuurlijk, want Thailand ligt in kilometers gemeten niet naast deur. Maar kijk je naar de reistijd dan valt de vergelijking met de gemiddelde wintersportbestemming heel anders uit en is er nauwelijks meer verschil. Dit jaar bleek dit weer duidelijk. Mijn collega Ingrid vertrok 3 uur nadat wij van Schiphol vertrokken naar Oostenrijk. Toen ik haar sms'te toen wij aan het zwembad zaten bleek zij nog 2 uur nodig te hebben om op haar bestemming aan te komen.

Thailand dus voor ons. Het is al jaren ons favoriete vakantieland. Ik heb voor mijzelf eens op een rijtje gezet waarom ik toch steeds weer zo graag in het land terug kom en kwam tot 7 goede redenen (de volgorde is redelijk willekeurig, maar no. 1 staat met stip vooraan):

Het eten. Nergens eet je op de meest eenvoudige plaatsen zo lekker. Mij gaat het nooit vervelen. En het is een misverstand dat het eten altijd scherp is.

De mensen. Niet voor niets praat men over het land van de glimlach. Ik weet inmiddels ook wel dat hier het een en ander op valt af te dingen. Negatieve emoties worden lang verhuld, maar als ze naar buiten komen gaat dat bij Thai onderling vaak met zeer veel geweld gepaard. Maar als gast voel je je altijd welkom, en wordt er alles aan gedaan om het je naar je zin te maken.

De stranden. Er zijn zoveel tropische eilanden met bounty-stranden dat ik ze nog steeds niet allemaal heb gezien.

Thailand is een goed georganiseerd land. Op de bonnefooi reizen is hier heel gemakkelijk. Er is een uitgebreid net aan vlieg- bus-, boot- en treinverbindingen waarvoor op vele plaatsen kan worden gereserveerd. Informatie over tijden klopt vrijwel altijd en er zijn onder normale omstandigheden nauwelijks vertragingen.

Veel soorten accommodatie. Er is voor iedere smaak iets te vinden, van prachtige 5 sterren hotels tot eenvoudige bungalows direct aan het strand, altijd schoon en netjes. Wij sliepen deze keer in een bungalow met grote veranda, direct aan het strand, onder palmbomen voor maar 30,- euro per nacht.

Het boeddhisme. Het leven in het grootste deel van het land wordt letterlijk gekleurd door het boeddhisme (in het diepe zuiden wonen ook veel moslims). Monniken lopen in felgekleurde oranje doeken, "heilige" bomen zijn omwikkeld met veelkleurige linten en overal zie je tempels met hun veelkleurige daken.

Bangkok.

Velen vinden Bangkok een drukke, stinkende stad waar je niet te lang moet blijven, maar ik kom er graag. Er zijn zoveel leuke dingen te doen: een tochtje met de riviertaxi, slenteren door Chinatown, genieten van het enorme aanbod aan restaurants, op koopjesjacht gaan of fietsen langs plekken waarvan je nooit gedacht had er te komen.